* Można wyszukiwać po frazie zawartej w pytaniu, odpowiedzi lub nazwie autora. Minimalna liczba wyszukiwanych znaków to 5.
Szanowny Panie Marku,
prace budowlane i drogowe są mocno zaawansowane. Myślę, że tegoroczny termin oddania mieszkań jest niezagrożony.
Szanowny Panie,
ul. Lisowicka to droga wojewódzka nr 906, ul. Skłodowskiej to droga powiatowa. Dobra wola i środki finansowe zarządców dróg mogą rozwiązać ten temat.
Szanowny Panie Kamilu,
sądzę, że Pana propozycja jest do przyjęcia. Niemniej jednak procedura usytuowania takich znaków również wymaga zgody zarządców dróg oraz opinii Kapituły Drogowych Znaków Turystycznych przy ŚOT.
Szanowny Panie Andrzeju,
znaki, o które Pan pyta, są elementem czasowej organizacji ruchu wprowadzonej w związku z przebudową ulic Cebuli, Górniczej i Hlonda. Jeśli chodzi o przejście dla pieszych na skrzyżowaniu ulic Lisowickiej i Zachodniej, to jest to skrzyżowanie drogi powiatowej z drogą wojewódzką. Zarządcą skrzyżowania jest Zarząd Dróg Wojewódzkich.
Szanowny Panie Piotrze,
w chwili obecnej trwa postępowanie wyjaśniające w tej sprawie, zmierzające do nałożenia obowiązku naprawy dróg na osobę będącą odpowiedzialną za szkody.
Szanowna Pani Aleksandro,
Miasto nie zapomniało o dzieciach – ofiarach eksperymentu przeprowadzonego przez hitlerowców w latach 1942 – 1944 w szpitalu dla nerwowo i psychicznie chorych w Lublińcu. Mogiła zbiorowa wojenna 194 dzieci jest miejscem pamięci narodowej i widnieje pod numerem ewidencyjnym 132/14. Całość obiektu ogrodzona jest żelaznym łańcuchem przymocowanym do metalowych słupków. Na środku obiektu znajduje się płyta nagrobna, na której umiejscowiono duży krzyż oraz tablicę upamiętniającą. Teren wokół płyty nagrobnej wypełniony jest kamieniami ozdobnymi. Chciałbym również doprecyzować, że niecały teren byłego cmentarza Szpitala Neuropsychiatrycznego jest miejscem pamięci. Na tym terenie znajdują się dwa miejsca pamięci: ww. mogiła zbiorowa dzieci i mogiła zbiorowa wojenna 14 nieznanych żołnierzy Armii Czerwonej poległych w walkach o wyzwolenie Lublińca w styczniu 1945 roku, a także indywidualne groby.
Pragnę również poinformować, że obecnie trwają prace nad wzniesieniem tablicy upamiętniającej, w niedalekiej odległości od budynku, w którym znajdował się oddział dziecięcy lublinieckiego Zakładu Leczniczo – Pielęgnacyjnego w czasach niemieckiej okupacji. Realizacja powyższego ma na celu oddanie hołdu zamordowanym dzieciom, a także aby pamięć o zbrodni dokonanej na bezbronnych chorych dzieciach była niezapomniana przez kolejne pokolenia.
